از پیامبر اکرم(ص) کرامات زیادی مشاهده می گردیده است که در این پست مختصری از آن را برای شما دوستان نقل می کنیم.

او در خواب مثل بیداری آنچه در اطرافش اتّفاق می افتاد درک می کرد.

او همانگونه که از پیش رو می دید از پشت سر هم می دید.

او وقتی در آفتاب راه می رفت سایه نداشت.

او در شب تاریک مثل ماه می درخشید.

او وقتی در شب دست به دعا بر می داشت از نور دستانش اطراف روشن می شد.

او وقتی از کوچه و یا خیابانی عبور می کرد تا مدتی آن کوچه و آن خیابان معطر بود.

بدن مبارکش،عرق نازنینش به قدر معطر بود که هیچ عطری به پای آن در خوشبویی نمی رسید.

او وقتی در آفتاب عبور می کرد فوراً ابری ایجاد می شد و بر سر مبارکش سایه می انداخت و هیچ پرنده ای از بالای سر آنحضرت عبور نمی کرد.

50 . من براى امت خود , از بى تدبيرى بيم دارم نه از فقر .

 روزى پيغمبر اكرم به خانه على عليه السلام و فاطمه سلام الله عليها آمدند.در آن وقت امام حسن و امام حسين دو طفل كوچك بودند.قدر مسلم اين است كه امام حسين از هفت‏يا هشت‏سال كوچكتر بوده است زيرا در وفات پيغمبر ايشان در اين سن بوده‏اند.حضرت رسول در آن روز مدتى نشستند و جلسه خيلى خوب و خوشى بود و غذايى تناول فرمودند و خيلى مسرور و خوشحال بودند و همه چنين بودند.بعد رفتند در كنار آن اتاق،ايستادند به نماز خواندن و مقدارى نماز خواندند.بعد از نماز حالت دگرگونى براى ايشان پيدا شد كه بعد شروع كردند به گريه كردن و گريه زيادى كردند.اين امر قهرا سبب بهت و تعجب همه شد كه چه شد،جلسه‏اى كه اينهمه توام با سرور و خوشحالى بود،پيغمبر اكرم بعد از نماز يكمرتبه به گريه افتادند،علت قضيه چيست؟

 حديثى هست كه يهوديهاى مدينه از پيغمبر اكرم معناى اين مطلب را سؤال كردند،فرمود: چگونه سقف را با چراغ مزين مى‏كنند؟

و حتى پيغمبر اكرم تصريح كرد به اينكه همه ستارگان نسبت به نزديكترين آسمانها حكم قنديلى را دارند كه از سقف آويخته شده باشد(كه آن وقت با علم قديم قابل توجيه نبود).پس معلوم مى‏شود آن نزديكترين آسمانها از دورترين ستارگان به ما دورتر است،يعنى آن نزديكترين آسمانها مافوق همه اين ستارگان است كه هنوز بشر تا به آنجا برسد از نظر علمى خيلى فاصله دارد. به اين شكل مساله آسمانها شكل ديگر و معنى ديگر به خودش مى‏گيرد،يعنى نه تنها با هيئت قديم به هيچ شكل منطبق نيست،يك امرى مى‏شود ماوراء هيئت جديد كه هيئت جديد هنوز در اين زمينه ساكت است،يعنى نمى‏تواند نظر بدهد كه آيا در ماوراء دورترين ستارگان چه خبر است.بعد هفت آسمان است.هنوز از نظر علمى كسى به خود آن نزديكترين آسمانها نرسيده تا به ما بعد آن برسد،ولى قرآن خبر داده است كه هفت آسمان است.بعد مى‏رسيم به هفت زمين،كه مقصود از هفت زمين چيست؟

در هفت زمين احتمالاتى داده‏اند. گفتيم به حسب هيئت قديم كار هفت زمين خيلى مشكل بود،يعنى توجيه كردنش جز تعبد راه ديگرى نداشت.در هيئت جديد گفته‏اند هفت زمين شايد مقصود همين سياراتى باشد كه در منظومه شمسى به دور زمين شايد مقصود همين سياراتى باشد كه در منظومه شمسى به دور خورشيد مى‏چرخند،يعنى همين عطارد و زهره و مريخ و مشترى و زحل و دو ستاره ديگر كه اخيرا كشف كردند:اورانوس و نپتون،شايد اينها هستند كه مانند زمين ما خصلت زمينى دارند(شايد همين طور باشد).

 در رسالت پيامبران دو چيز،اصل اصل همه چيز ديگر است.يكى‏مساله توحيد و اقسام توحيد است و از آن جمله توحيد در عبادت(غيرخدا را پرستش نكردن)و دوم مساله معاد يعنى بازگشت همه مردم به‏سوى خداوند و به يك اعتبار بازگشت همه مردم به سوى اعمال و رفتار وكردار خودشان است.اگر بخواهيم از ديد ديگرى به اين مطلب نظر كنيم‏اين طور بايد بگوييم كه همه رسالت انبياء در دو چيز خلاصه مى‏شود كه‏يكى مربوط به خداست و ديگرى مربوط به انسان است و هر دو هم به‏يك اصل بر مى‏گردد.آنچه كه مربوط به خداست،يگانگى حق است از هرجهت،كه انسان بايد اين يگانگى را درك كند و بر اساس اين يگانگى حق‏عمل كند.آنچه مربوط به اسنان است اين است كه انسان يك موجود فانى‏نيست،موجودى باقى است و سعادت و شقاوت جاويدان او را اعمال ورفتار او در اين دنيا باعث مى‏شود;هر گونه در اين دنيا عمل كند در آنجانتيجه‏اش را خواهد گرفت.

 منبع: مطهری،مرتضی،آشنایی با قرآن ، جلد